«داشتن‌ها» هميشه به انسان کمک نمي‌کنند؛ گاه اين نداشتن‌هاست که موجب خلق آثار مي‌شوند.
به یقین شما جزو کسانی هستید که در طول روز برای یک بار هم که شده به صفحه کلید نگاه میکنید. شاید تنها حروف باشند که بتوانند یک زندگی خوب را برای ما فراهم کنند. پس اینبار به سراغ حروف صفحه کلیدمان میرویم و درس زندگی را می آموزیم. جملاتی که شاید زندگیتان را تغییر دهد.
«آ» : «آرامش» وقتي به سراغت مي‌آيد که «تلاش» کرده باشي.
«ا» : «اعتماد به نفس» يک «سرمايه» است نه يک «کلمه»!
«ب» : براي «بهتر» شدن زندگي‌ات، «بهتر» فکر کن!
«پ» : چرک‌نويس‌هاي زندگي‌ات گاهي به «پاک‌نويس» احتياج دارند!
«ت» : «تفاهم»، درک کردن نيازهاي طرف مقابل است نه دانستن نيازهاي خود!
«ث» : «ثابت‌قدم بودن»، يکي از راه‌هاي «موفقيت» است.
«ج» : «جرأت» با داشتن «ترس» به‌وجود مي‌آيد.
«چ» : «چگونگي برخورد با مشکلات و ناکامي‌ها» مهم است، نه خود مشکلات و ناکامي‌ها!
«ح» : «حاصل» هر زحمتي، رحمت است؛ مطمئن باش!
«خ» : «خداوند» دنيا را به تو نشان مي‌دهد؛ تو خودت را به خداوند نشان بده!
«د» : «داشتن‌ها» هميشه به انسان کمک نمي‌کنند؛ گاه اين نداشتن‌هاست که موجب خلق آثار مي‌شوند.
«ذ» : «ذره ذره‌ي» زندگي‌ات را شکرگزار باش!
«ر» : «رهاشدن» از درد، ابتداي پذيرفتن درد است.
«ز» : «زشت يا زيبا»؛ اين بستگي به نگاه تو دارد.
«ژ» : «ژوليدگي و آشفتگي ظاهري» مي‌تواند دليلي بر ژوليدگي و آشفتگي دروني نيز باشد؛ از پايه شروع کن تا به اصل برسي.
«س» : «سلامتي»، ثروتي‌ست که ثروت‌هاي ديگر را جذب مي‌کند.
«ش» : «شکرگزاري» يعني رسيدن به «شادکامي».
«ص» : «صادقانه» زندگي کن؛ صادقانه جواب بگير.
«ض» : جلوي «ضرر» را از هر جا بگيري، منفعت است.
«ط» : «طاقت داشتن» در برابر سختي‌ها يعني روزه داشتن تا هنگام افطار (سختي‌ها مي‌روند و جسم و روح پيروز مي‌شوند.)
«ظ» : «ظاهر» و باطن اگر به هم نزديک شوند، آينه مي‌شوي!
«ع» : «عشق» به زندگي‌ست نه عادت به زندگي.
«غ» : «غصه خوردن» همچون سبزي نشسته است؛ غصه‌ها را بشور!
«ف» : «فاتح» فرداي خود شدن، «امروز» را مي‌طلبد.
«ق» : «قدرت» در ديدن معايب نيست؛ در گفتن محاسن است.
«ک» : «کمک کردن» به ديگران در حقيقت، يک نوع کنترل دردهاي خودمان نيز هست.
«گ» : «گاهي» شعري زمزمه کن، عکس بگير، مهمان دعوت کن، يادداشتي بنويس، گاهي از گله و غصه دوري کن؛ ضرر نمي‌کني!
«ل» : «لحظه‌هاي» قشنگ زندگي‌ات را تکرار کن!
«م» : «محبت» همچون مادر، منتظر دعوت نمي‌ماند.
«ن» : «نااميدي» از ندانستن است!
«و» : «وفاي به عهد» اولين نشانه براي اعتماد دو قلب است.
«ه» : «هديه‌ي» خداوند به انسان، «عقل» اوست.
«ي» : «ياور» هميشه همراه، موبايل نيست؛ خداوند است!
